मुलुकी ऐन : श्री ३ जंगबहादुरदेखि केपी ओलीसम्म !



 

माक्र्सवादीहरूका विश्लेषणमा मावन समाजको विकासका चरणहरू विभिन्न कालखण्ड पार गरेर विकास भएका हुन् । त्यो आदिम साम्यवादी युगको समूहगत झुण्डहरू जोसँगै बस्ने÷खाने गर्थे । जहाँ लैंगिक विभेद थिएन भन्ने गर्छन् । त्यसपछिको मातृसत्ता युगमा परिवार वा समूहलाई जेठी मातृत्वले सम्हाल्ने गरिन्थ्यो ।

 

त्यो युगमा जंगली जनावरबाट जोगिन मुस्किल थियो । पुरुषहरूले ढुंगाको हतियार प्रयोग गर्ने गर्दथे । जसलाई ‘ढुंगे युग’ पनि भनिन्छ । कालान्तरमा भिन्नभिन्नै क्षेत्रका मानव समुदायबीच पनि परस्पर झडप चल्ने ग¥यो । त्यहाँदेखि वीर योद्धाहरूको खोजी हुने थाल्यो । साथै पितृसत्ता कायम हुँदै आयो । त्यसले लंैगिक विभेदको विजारोपण गरेको मानिन्छ ।

पितृसत्तात्मक सामाजिक व्यवस्थाले सामुदायिक नेतृत्वको चयन गर्ने परम्परा बसाले । त्यसको नायकत्वको महत्व बढाउँदै लग्ने गर्दा ‘राजा’को पदवी खडा ग¥यो । पूर्वीय प्राचीन ग्रन्थले नै राजा वा इन्द्रको स्थान उँचो रहेको स्वीकारेको छ । मानव लोकमा ‘राजा’ भएपछि स्वर्ग वा दैवी लोकमा पनि सर्वेसर्वा इन्द्र(देवराज) पनि हुने नै भए । अर्थात् परलोक(देवलोक), ईहलोक(विश्व) दुवैमा ‘शासक’ रहने भए । राजाहरूका गणनायक(उपराजा) भएझैं स्वर्गमा पनि ‘उपेन्द्र’हरू भएको शास्त्रले बताउँछ ।

अनि तिनका अप्सरा(सुन्दरी) पनि हुने नै भए । त्यसरी नै राजा–महाराजाहरूको पनि ‘ल्याइते’ वा अन्य कुनै नाममा सेविकाहरू हुनुलाई अस्वभाविक मानेनन् । तर, मनमुटाव र खटपटी चल्दा तिनीहरूलाई ‘नर्तकी’ पनि भन्ने गरिन्छ । त्यो मनोरञ्जनका विषय बन्न पुग्छ । त्यसकारण समस्त युगदेखि नारी उत्पीडन चर्केर आएको मानिन्छ ।

 

तर, त्यो युगमा पनि संभ्रान्त वर्गका नारीहरू भने विशेष खालको हैसियत र शक्तिले सम्पन्न भएको पनि इतिहासमा राखिएका छन् । त्यसलाई आमनारी समाजसँग दाँजेर तुलना गर्न व्यावहारिक मानिन्न । तर, आम महिला समाजलाई चुलोचौकाको बन्दी बनाएर तल्लो दर्जामा राखिएको कुरा साँचो हो । त्यसलाई नीति शास्त्रहरूले बलियो टेको दियो । तथापि हिन्दू तथा बौद्धतन्त्रले भने त्यस बीचमा नारीलाई दैवीकरण गरी लक्ष्मी र शक्तिस्वरुपमा व्याख्या पनि नगरेको होइन ।

बौद्धतन्त्रले नारीलाई शक्ति र प्रज्ञाकैरुपमा परिभाषित गरेको छ । त्यसप्रकारको तान्त्रिक अवधारणा पनि समाजमा व्याप्त हुन सकेन । निश्चित योगी वा तान्त्रिक समुदायमा मात्र संकुचित हुन पुग्यो । किनकि लैगिंक विभेदको नीतिमा पनि शोषणकै स्वार्थ लुकेको थियो । त्यसमा झन श्रम शोषणको अतिरिक्र यौन शोषण समेत जोडिएको छ ।

 

त्यही दोहोरो शोषणलाई कायम राख्न नीतिगत र व्यक्तिगत तवरबाट नारीमाथि अत्याचार चल्दै आएको हो । नेपालको सन्दर्भमा श्री ३ महाराज जंगबहादुर राणाले गर्भवती नाबालक बच्चा भएको र करकापमा सती पठाउन नपाउने इस्तीहार जारी गरे । त्यस्तै उनले जारी गरेको पहिलो नेपालको मुलुकी ऐन सम्बत २०११ ले धेरै किसिमको यौनजन्य अपराधलाई पहिलोपटक कानूनी रुपमा दण्डनीय बनाएका हुन् । पछि श्री ३ चन्द्र शमशेरले सती प्रथा र दासप्रथा दुवैलाई प्रतिबन्ध लगाईदिए । श्री ३ जंगबहादुर र श्री ३ चन्द्र शमशेर दुवै बेलायतसँग निकटको सम्बन्ध राख्थे । सम्बत २०२० मा मुलुकी ऐनलाई व्यापक संशोधन गरी छुवाछुतको अन्त्य भने श्री ५ महेन्द्र विक्रम शाहले गरेका हुन् ।

 

अहिले संघीयता गणतन्त्रको घोषणा भएपछि मुलुकी ऐन विस्थापन गर्न नयाँ मुलुकी(संहिता) ऐन २०७५ भदौ १ गतेबाट लागू हुने भएको छ । त्यसले नारीहरूलाई यौनिक तथा अन्य प्रकारको हिंसाबाट जोगाउन र पीडकलाई यथोचित सजायको भागिदार बनाउने छन् भन्न विश्वास गरिन्छ ।

नेपालमा पुँजीवादको विकास नभएको र विकास हुने सम्भावनाहरू पनि एकदमै कमजोर रहेतापनि पूँजीवादी उपभोक्तावादी संस्कार र विकृतिले भने झ्याप्पै छोपेको स्थिति छ । अर्कातिर राजनैतिक अस्थिरता, आर्थिक भ्रष्टाचार र सामाजिक अराजकताको कारण समाज पतोन्मुख हुँदै जानेक्रममा नारीमाथि अपराधिक आक्रमण बढ्दै गएको छ । घरेलु नोकरको रुपमा खाडी मुलुकमा श्रम निर्यातको नाममा पुगेका वा अवैध ढंगले त्यता ओसारिएका महिलाहरूले बेहोर्नु परेको अमानवीय पीडाको छुट्टै पाटो पनि रहेको छ ।

 

पूँजीवादी राष्ट्रहरूले पनि नारी अधिकार संरक्षण गर्न कानूनी व्यवस्था गरेका छन् । पूँजीवादी दृष्टिले नारीलाई ‘खेलौना’ नै ठान्ने गर्नाले त्यो दृष्टिकोण अमानवीय नै ठहरिने गरेको छ । वास्तवमा नारी सक्षम र सशक्त नभई परिवार समाज र राष्ट्र पनि सक्षम हुनै सक्दैन । झाँसीकी रानी जस्तै राष्ट्रिय स्वाधीनताका लागि लड्न सक्ने र गार्गीजस्ता विदुषी नारीहरू हुर्काउन सक्नुपर्छ ।

 

त्यसको लागि विविध खाले नारी दमन र शोषणलाई अन्त्य गराउन ढिला भइसकेको मानिएको छ । पुरुष बराबरको राजनैतिक, आर्थिक र सामाजिक अधिकारद्वारा सम्पन्न गराउने कानूनी प्रावधानले मात्र काम गर्दैन । त्यसलाई सशक्त ढंगले व्यवहारमा उतार्नु आजको आवश्यकता हो ।  साँघु अनलाईनबाट थुदेन लामा

प्रतिक्रिया दिनुहोस
हामी अहिले कसैसँग ऋण लिने अवस्थामा छैनौं : प्रधानमन्त्री

    प्रधानमन्त्री केपी शर्मा ओलीले आसन्न चीन भ्रमण सफल रहने बताएका छन्

यो समीकरण ०८४ को मंसिरसम्मै जान्छ : प्रधानमन्त्री

     नेकपा एमालेका अध्यक्ष केपी शर्मा ओलीले ०८४ को निर्वाचनसम्म अहिलेको समीकरण

एमालेले भ्रष्टाचारीको संरक्षण गर्दैन : महासचिव पोखरेल

    नेकपा एमालेका महासचिव शंकर पोखरेलले सुशासनको मामिलामा एमाले अरु राजनीतिक पार्टीभन्दा

काठमाण्डौमा एमालेको शक्ति प्रदर्शन, एक लाख जनता उतार्ने तयारी

    नेकपा (एमाले) ले आज सडकमा शक्ति प्रदर्शन (जागरणसभा) गर्दैछ । दरबारमार्गमा